Jesień w ogrodzie

Rabaty z roślinami jednorocznymi musimy dokładnie wypielić i oczyścić z resztek przekwitłych roślin. Kiedy usunęliśmy stare nasadzenia, możemy przejść do nawożenia rabaty. Prace w ogrodzie jesienią to także przygotowanie ogrodu pod kolejny sezon. Możemy użyć gotowej mieszanki ze sklepu ogrodowego – świetnie sprawdzają się nawozy potasowe, fosforowe lub wieloskładnikowe. Możemy też nawozić obornikiem lub kompostem. Aby określić, jakich składników potrzebuje nasza rabata, warto wykonać test kwasowości gleby. Wtedy będziemy mieć pewność, czego potrzebuje podłoże pod przyszłoroczne rośliny. Po nawożeniu musimy dokładnie przekopać ziemię.

W przypadku rabaty z roślinami wieloletnimi warto je przyciąć i usunąć uschnięte części. To doskonały czas, aby przed nawożeniem poddać rabaty leczeniu specjalistycznymi prepatatami, w przypadku infekcji szkodników lub grzybów.

Przycinanie drzewek i krzewów wykonujemy już po zbiorach owoców, czyli od września do listopada. Najlepiej zrobić to podczas suchego dnia, kiedy na gałęziach jeszcze zostały liście. Łatwiej odróżnimy pędy zdrowe od wymagających przycięcia. Jakie gałęzie przycinamy? Należy usuwać krótkie, nowe pędy – zimą mogą przemarznąć. W drzewkach owocowych wycinamy również gałęzie krzyżujące się i rosnące do środka korony. Te grubsze wycinamy piłą ogrodową lub nożycami, do cieńszych wystarczy sekator.

Jesień to również doskonały czas na pielęgnację drzewek, które w tym roku wydały owoce. Nawożenie drzew owocowych jesienią wykonujemy już po zbiorach. Do nawożenia wykorzystajmy połowę rocznej dawki preparatu z azotem i pełną dawkę nawozu z potasem.

Jeśli drzewka zostały zainfekowane przez szkodniki lub chorobę, usuwamy i palimy lub wyrzucamy w worku chore pędy i liście, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby, następnie aplikujemy preparat leczniczy. Jeśli pojawiły się grzyby, środek grzybobójczy aplikujemy przed pierwszymi mrozami.

Jak rozpoznać choroby drzew owocowych?

Jeśli drzewko słabo owocowało, a na liściach pojawiły się jasne plamki, oznacza to, że zainfekował je Rubinowiec owocowiec. Pajęczak żerujący na liściach najczęściej atakuje jabłonie, grusze oraz krzewy z rodziny różowatych.

Brzoskwinie, czereśnie, śliwy oraz morele są narażone na atak leukostomozy drzew pestkowych. Liście na porażonym chorobą pędzie więdną, brązowieją i obumierają. Na korze gałęzi i pni pojawiają się tarczki koloru szaro-białego oraz drobne, brunatnoczerwone grudki. Porażone drzewa pestkowe gumują i tracą plony. Rozwój choroby może powodować odpadanie kory i obumieranie drzewek.

Krzewy owocowe może atakować Wielkopąkowiec porzeczkowy. Szkodnik żeruje głównie na krzakach porzeczek, ale może atakować też inne krzewy owocowe. Jego obecność objawia się powiększonymi i zamkniętymi pąkami na porzeczkach. Obecność szkodnika obniża owocowanie oraz odporność rośliny na mróz i szkodliwe czynniki atmosferyczne.

Sposób okrywania roślin na zimę różni się od gatunku i jego specyficznych wymagań. Byliny i krzewy przykrywamy po pierwszym przymrozku. To pozwoli roślinom przyzwyczaić się do niższych temperatur. Zbyt wcześnie przykrycie może spowodować gnicie lub zbyt wczesny wzrost rośliny. Wczesne okrycia mogą stać się też kryjówką dla uszkadzających rodzinę gryzoni, szukających w tym okresie schronienia. Do osłony roślin na zimę używamy materiałów przepuszczających powietrze – włókniny ogrodowej lub słomianych mat. Sprawdzą się też gałęzie drzew iglastych – świerk, jodła lub sosna. Okrywanie roślin na zimę ma na celu zabezpieczenie ich przed wysuszeniem i przemarzaniem.

Jesienią musimy też zadbać o korzenie roślin. Ściółkowanie możemy wykonać, obsypując podłoże dekoracyjną korą, trocinami lub wiórami. Dodatkowa warstwa izolacji zapobiegnie wysuszeniu gleby. Wiosną wystarczy zebrać nadmiar ściółki, zostawiając cienką warstwę. Wióry i trociny pochodzące z drewna iglastego mogą zakwasić ziemię, dlatego nie nadają się do ściółkowania roślin zasadolubnych. Kora pod drzewka owocowe musi być odpowiednio dobrana. Na wapienną glebę o wysokim pH 7,0-8,0 lepiej stosować słomę lub korę pochodzącą z drzew liściastych, lub przekompostowaną korę sosnową. Nie wykazuje tak mocnych właściwości zakwaszających, jak świeża kora sosnowa. Rośliny możemy też podsypać kompostem lub obornikiem, które dodatkowo wzbogacą glebę w istotne dla roślin składniki odżywcze.

Od września możemy zacząć przygotowywać ogród na wiosnę. Do wczesnych dni listopada możemy sadzić rośliny cebulowe, które zakwitną w następnym roku. Są to np. krokusy, szachownice, przebiśniegi, tulipany i narcyzy, hiacynt i czosnek ozdobny. Najwcześniej, bo jeszcze we wrześniu należy sadzić cebulice i kosaćce żyłkowane.

Zabezpieczmy przed zimą meble ogrodowe, narzędzia i akcesoria, takie jak poduszki i parasole. Najlepiej po każdym sezonie je dokładnie wyczyścić, aby służyły nam jak najdłużej. Drewnianą architekturę ogrodową i meble trzeba zabezpieczyć warstwą impregnatu, bejcy lub innego preparatu.  Jak zabezpieczyć drewniany taras na zimę? Używając odpowiednich produktów, polecanych do danego gatunku drewna. Preparaty wnikną w strukturę materiału i zapobiegną przedwczesnemu zniszczeniu desek przez niekorzystne warunki atmosferyczne, szkodniki i choroby drewna.

Jesień to doskonały czas na przygotowanie planów na kolejną wiosnę i lato. Możemy zaplanować nowy wygląd rabat i ścieżek w ogrodzie, które będą nas cieszyć w kolejnym roku! Do aranżacji ogrodowych możemy wykorzystać płyty chodnikowe z gresu. Są trwałe, wysoko odporne na działanie wilgoci oraz działanie niskich temperatur.